การผลิตและการบริโภคถั่วเหลืองและข้าวโพดในประเทศ

 - ระหว่างเดือน เมษายน 2551-  มกราคม 2552 ซึ่งเป็นฤดูการเกษตรของเซเนกัล
   เซเนกัลได้ใช้พื้นที่ในการเพาะปลูกข้าวโพดประมาณ  225,160.8 Hectare
   และสามารถปลูกข้าวโพดได้โดยเฉลี่ยประมาณ 1,827.6 กิโลต่อหนึ่ง Hectare
   โดยในช่วงเวลาดังกล่าวสามารถปลูกข้าวโพดได้ 411,499.3 ตัน   

- ในปี 2551 ประชากรเซเนกัลได้บริโภคข้าวข้าวโพดประมาณ  200,000 ตัน

การนำเข้าข้าวโพดและถั่วเหลืองจากต่างประเทศ

ข้าวโพด - เซเนกัลยังต้องพิ่งพาการนำเข้าข้าวโพดสำหรับเป็นอาหารสัตว์ โดยในปี 2547 และ 2548
นำเข้าข้าวโพดจากต่างประเทศเป็นจำนวน 146,000 ตัน ซึ่งนำมาใช้เป็นอาหารเลี้ยงไก่ (poultry feed)

ถั่วเหลือง - เซเนกัลมีการผลิตบริโภคและใช้เป็นอาหารสัตว์น้อยมาก แต่มีการใช้น้ำมันถั่วเหลืองจำนวนมาก
โดยในปี 2548 และ 2549 เซเนกัลได้นำเข้าน้ำมันถั่วเหลืองเป็นเงินจำนวน 49 พันล้านฟรังก์เซฟา (ประมาณ 3,400 ล้านบาท)

พื้นที่เพาะปลูกข้าวโพดและถั่วเหลือง 

ยังไม่มีการประเมินว่ามีพื้นที่สำหรับการปลูกถั่วเหลืองและข้าวโพดที่ชัดเจน
ทั้งนี้ กระทรวงเกษตรเซเนกัลได้ประเมินว่าเนื่องจากได้มีการสร้างเขื่อน 2 แห่ง
ในบริเวณแม่น้ำ Senegal และมีการพัฒนาพื้นที่สำหรับการเกษตรในบริเวณแม่น้ำ Gambia
และแม่น้ำ Casamance เซเนกัลจึงน่ามีพื้นที่ที่อุดมสมบรูณ์และเหมาะสำหรับการเพาะปลูกเพิ่มขึ้น
กว่า 600,000 Hectare   อย่างไรก็ตาม คงจะขึ้นอยู่กับความสามารถของเซเนกัล
ที่จะสร้างระบบชลประทานในพื้นที่ดังกล่าวได้หรือไม่

การผลิตและบริโภคเนื้อสัตว์ในประเทศ โดยเฉพาะเนื้อไก่ ไข่ไก่และเนื้อสุกร

ในปี 2549 มีการผลิตเนื้อสัตว์ในประเทศเซเนกัลเป็นจำนวน 121, 949 ตัน แบ่งเป็น
1. เนื้อวัว
2. เนื้อสุกร
3. เนื้อแพะ
4. เนื้อแกะ

โดยผลผลิตเนื้อทั้ง 4 ชนิดรวมจำนวน 79,985 ตัน และ

5. เนื้อไก่ จำนวน 41,964 ตัน 

ทั้งนี้ จำนวนดังกล่าวยังไม่เพียงพอสำหรับความต้องการของเซเนกัล
จึงต้องนำเข้าเนื้อสัตว์ (ยกเว้นสัตว์ปีก) เพิ่มอีก 12,163 ตัน 

อย่างไรก็ดี สำหรับสัตว์ปีก รัฐบาลเซเนกัลได้ประกาศห้ามนำเข้าเนื้อหรือผลิตภัณฑ์และสัตว์ปีก
ตั้งแต่ปี ค.ศ. 2006 โดยอ้างเหตุผลการระบาดของไข้หวัดนก แต่ในความเป็นจริงรัฐบาล
น่าจะต้องการปกป้องผู้ผลิตในประเทศมากกว่า

ในปี 2549 ได้มีการผลิตและบริโภคไข่ไก่จำนวน 371 ล้านฟอง

มาตรการส่งเสริมการลงทุนของภาครัฐ
และสิทธิประโยชน์สำหรับธุรกิจเกษตรอุตสาหกรรม

รัฐบาลเซเนกัลมีนโยบายที่จะส่งเสริมการลงทุนและให้สิทธิประโยชน์สำหรับ
ธุรกิจในภาคเกษตรและภาคอุตสาหกรรมโดยจะให้  Incentive ต่าง ๆ ต่อผู้ลงทุน เช่น
1. การยกเว้นการเก็บภาษีต่าง ๆ ในช่วงระยะ 3 – 5 ปีแรกของการลงทุน
2. การให้ผู้ลงทุนสามารถนำเงินตราต่างประเทศเข้ามาลงทุนในเซเนกัลได้ในจำนวนที่ไม่จำกัด
3. การให้ผู้ลงทุนโอนเงินรายได้ออกนอกประเทศได้

กลไกการค้า
และการตลาดของสินค้าเกษตรในประเทศ
เซเนกัลเป็นประเทศที่มีระบบการค้าเปิด โดยรัฐบาลจะเข้าแทรกแซงเฉพาะที่จำเป็น
และในสินค้าบริโภคที่จำเป็น โดยมีหน่วยงานหลักคือ  Markets Regulation Agency (ARM)
ภายใต้กระทรวงพาณิชย์

มีการผลิตและขายสินค้าเกษตรอย่างกระจัดกระจาย โดยมีการขายทั้งในตลาดสด
ร้านค้าขนาดเล็กและกลาง และ supermarket ขนาดกลาง
ทั้งนี้ มีผู้ผลิตสินค้าเกษตรสำเร็จรูปขายจำนวนน้อยและยังต้องพึ่งพาการนำเข้าจากต่างประเทศ
โดยผู้ประกอบการรายใหญ่มักจะเป็นชาวต่างชาติ

****************

RTE DAKAR/JUNE 2009